Via Barend Last stuitte ik op onderstaand onderzoek naar AI-gebruik bij leraren 🧑🏻🏫
Dit is zijn samenvatting verkregen via LinkedIn:
Het artikel zet uiteen hoe Amerikaanse K12-leraren (po en vo) – die werken volgens het backwards planning-principe (vanuit leerdoelen terugwerken naar toetsing en activiteiten) – langzaam maar zeker AI beginnen te integreren in hun werkprocessen 🙌🏻De kwalitatieve studie volgde 24 leraren gedurende een heel schooljaar en verdeelt hen in drie groepen:1️⃣ Degenen die AI gebruiken voor zowel voor input (zoals ideeën voor lesplannen) als output (zoals quizzen en werkbladen) gebruiken.2️⃣ Degenen die AI alleen voor output gebruiken.3️⃣ Degenen die AI helemaal niet gebruiken.Het opvallende is dat de leraren die AI gebruiken voor zowel input als output, melden dat hun productiviteit en werkkwaliteit zijn toegenomen. Ze benutten AI niet alleen om materialen te maken, maar ook om zekerheid te krijgen over hun lesplannen en om nieuwe ideeën te verkennen. Dit staat in contrast met leraren die AI enkel voor output gebruiken; zij ervaren deze productiviteitswinst niet 😖Verder benadrukt het artikel dat er aanzienlijke verschillen zijn in hoe AI wordt ontvangen en gebruikt. Sommige leraren voelen zich aangetrokken tot de mogelijkheden van AI, terwijl anderen ethische bezwaren hebben – met name over de manier waarop AI-output kan leiden tot een verschuiving van verantwoordelijkheid en mogelijk zelfs ‘cheaten’ 🛑Dit suggereert dat de potentiële winst van AI in het onderwijs niet per se ligt in het genereren van output, maar wellicht eerder in de ondersteuning van het planningsproces zelf 💡AI als een klankbord, dus, wat leraren kan helpen bij het maken van beter doordachte en doelgerichte keuzes, wat uiteindelijk de leerresultaten ten goede komt. Interessant dit, en ik ben benieuwd hoe leraren en docenten in mijn netwerk dit ervaren 🙋🏻♂️ Tot welke groep reken jij je? En wat is jouw ervaring tot dusver?
Het artikel zet uiteen hoe Amerikaanse K12-leraren (po en vo) – die werken volgens het backwards planning-principe (vanuit leerdoelen terugwerken naar toetsing en activiteiten) – langzaam maar zeker AI beginnen te integreren in hun werkprocessen 🙌🏻De kwalitatieve studie volgde 24 leraren gedurende een heel schooljaar en verdeelt hen in drie groepen:1️⃣ Degenen die AI gebruiken voor zowel voor input (zoals ideeën voor lesplannen) als output (zoals quizzen en werkbladen) gebruiken.2️⃣ Degenen die AI alleen voor output gebruiken.3️⃣ Degenen die AI helemaal niet gebruiken.Het opvallende is dat de leraren die AI gebruiken voor zowel input als output, melden dat hun productiviteit en werkkwaliteit zijn toegenomen. Ze benutten AI niet alleen om materialen te maken, maar ook om zekerheid te krijgen over hun lesplannen en om nieuwe ideeën te verkennen. Dit staat in contrast met leraren die AI enkel voor output gebruiken; zij ervaren deze productiviteitswinst niet 😖Verder benadrukt het artikel dat er aanzienlijke verschillen zijn in hoe AI wordt ontvangen en gebruikt. Sommige leraren voelen zich aangetrokken tot de mogelijkheden van AI, terwijl anderen ethische bezwaren hebben – met name over de manier waarop AI-output kan leiden tot een verschuiving van verantwoordelijkheid en mogelijk zelfs ‘cheaten’ 🛑Dit suggereert dat de potentiële winst van AI in het onderwijs niet per se ligt in het genereren van output, maar wellicht eerder in de ondersteuning van het planningsproces zelf 💡AI als een klankbord, dus, wat leraren kan helpen bij het maken van beter doordachte en doelgerichte keuzes, wat uiteindelijk de leerresultaten ten goede komt. Interessant dit, en ik ben benieuwd hoe leraren en docenten in mijn netwerk dit ervaren 🙋🏻♂️
Tot welke groep reken jij je? En wat is jouw ervaring tot dusver?
Originele link: Backwards Planning with Generative AI: Case Study Evidence from US K12 Teachers by Samantha Keppler, Wichinpong Park Sinchaisri, Clare Snyder :: SSRN
Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *
Reactie *
Naam *
E-mail *
Site
Reactie plaatsen
